Is jouw lijf altijd aan? Of wordt je onrustig genoemd? Misschien heb je een stempeltje ontvangen als ADHD? Heb je altijd behoefte aan wiebelen, friemelen? Wellicht lees je in dit verhaal iets wat je een andere blik geeft op deze bewegelijkheid.
Een andere blik is waar ik naar streef; ik probeer bij Mooi Rechtop anders te kijken naar uitdagingen en problemen. In mijn blogs zal ik hier ook over vertellen. Dit keer ligt de nadruk op de ‘brein’-geschiedenis van de mens en op bewegelijkheid. Met een knipoog naar de naam van mijn praktijk!

Rechtop staan in de geschiedenis van de mensheid

Natuurlijk weten we niet precies hoe de mensheid zich ontwikkeld heeft. Toch zijn er wel duidelijke aanwijzingen, waar ik nu maar gemakshalve vanuit ga. (Ook omdat ik geschiedenis wel interessant vindt, maar er alles behalve een expert in ben. En zeker niet alles wil napluizen met de juiste literatuurverwijzingen!)

Lang geleden bewoog de mens zich nog op alle ledematen. Op een gegeven ogenblik ging de mens Rechtop lopen. Dit heeft enorme gevolgen gehad voor het menselijk brein. De mens kreeg letterlijk een andere kijk op dingen; dus de informatie werd op een andere manier verwerkt. Balans houden is op twee benen anders dan op 4 ledematen. Ook dit heeft invloed op het brein gehad. Ons brein stuurt immers onze spieren aan. Het brein regelt de spierspanning en ontspanning, richting van bewegen, snelheid en coördinatie van alles! Zo ben je in staat je balans te behouden.
Bij ons gaat dit allemaal automatisch, onbewust. Al hebben we dit als klein kind wel echt moeten leren.

Zo zijn er meer momenten geweest in de ontwikkeling van de mensheid dat het brein een enorme sprong in de ontwikkeling maakte. Het moment dat de mens zijn duim opponerend ging gebruiken, bijvoorbeeld. In diezelfde periode ontwikkelde de mens spraak. Hand (duim) en spraak liggen waarschijnlijk daarom dicht bij elkaar in ons brein.
Kortom: De mens ging Rechtop staan en dit ontwikkelde het brein enorm!
Mede een reden waarom ik mijn bedrijf Mooi Rechtop heb genoemd!

Stel nu dat jij erg onrustig bent. En als jij het niet bent, ken je vast iemand die veel beweegt. Het kan best zijn dat er een uitdaging is in het houden van je balans. Stel je voor dat je dit niet geautomatiseerd hebt! Dat er dus niet een klein deel van de energie van je brein hier druk mee is, gewoon op de achtergrond, maar een groot deel.
Dan is het lastig tegelijk te luisteren. Of het luisteren lukt wel, maar het onthouden niet. Je brein is alle zeilen aan het bijzetten om te zorgen dat je niet op de grond valt, maar gewoon op je stoel blijft zitten! Wat wordt luisteren dan een uitdaging!
Misschien kan je het je niet voorstellen. Bedenk dan dat voor deze mensen, die hun balans niet in die mate geautomatiseerd hebben, dat zitten tegelijk met luisteren voor hen is als jongleren met tegelijk op een bal staan is voor jou. Ik betwijfel of jij dan nog de opdracht hoort die aan je verteld wordt….
Reflexintegratie kan een oplossing zijn.

Wanneer ik MOET luisteren word ik altijd erg onrustig. Door het woord MOETEN en de verwachtingen die erbij horen (stil zitten, luisteren, niet met andere dingen rommelen, rustig zijn, op geen enkele manier afleidend zijn voor de vertellende partij) lijkt er een milde vorm van stress te ontstaan. En dan moeten mijn benen bewegen. Ik ben dan druk met het stil blijven zitten. En ik hoor dan vrij weinig. Gewoon omdat ik druk ben om stil te blijven zitten,….
Mensen die naast mij zitten probeer ik zo min mogelijk te belasten.
Beter gaat het als ik mag rommelen, af en toe zachtjes commentaar mag leveren. Als ik die vrijheid voel, kan ik goed luisteren. Als ik ook tegelijk aantekeningen maak (die ik vaak niet terug hoef te lezen) dan onthoud ik ook een heleboel!

Hoewel mijn verhaal niet bovenstaande over balans kunnen houden te maken heeft, zijn de uiterlijke gevolgen hetzelfde. En ook kunnen we beide minder energie gebruiken om de informatie te horen en te verwerken. Met alle gevolgen van dien. Grappig genoeg is het wel mogelijk beide casussen te verbeteren met reflexintegratie. Al is de puzzel totaal anders. En dat maakt mijn werk ook zo ontzettend leuk! Iedereen is uniek, net als de weg naar de verbeteringen.

Meer weten? Hou mijn website in de gaten, abonneer je op mijn blogs en volg mij op social media!
Ook geef ik regelmatig lezingen om steeds meer bekendheid te geven aan de mogelijkheid om anders te kijken en uitdagingen anders te benaderen!