Tegenwoordig zitten veel kinderen achter een tablet. En als er iets bijzonders is in de buurt op een springkussen. Vroeger speelden mensen veel wat we nu ‘Oud Hollandse Spelletjes’ noemen. En echt, die waren zo gek nog niet!
Hoefijzerwerpen, kegels gooien, munten op de fles leggen, spijkers in hout slaan, sjoelen, spiegelschrijven, gatenkaas (iets tussen de gaten door naar boven zien te krijgen door met beide handen samen te werken) en er is nog zoveel meer.
Jaren terug waren wij in de winter in het Openlucht Museum in Arnhem en daar speelden we volop deze spelletjes. De kinderen waren hier net weg te slaan en ik dacht alleen maar: PRIMA! Want het was er lekker warm en buiten vond ik het prima, maar hier was het lekker! Ik vond het zelf ook superleuk om te doen, maar vooral zag ik dat de kinderen enthousiast waren en bleven doorzetten. En zo eigenlijk heel hard bezig waren met hun oog-hand-coördinatie!

Oefenen van ruimtelijk zicht!
Bij al dit soort spelletjes oefen je de oog-hand-coördinatie en je ruimtelijk besef en inzicht. Soms moeten beide handen samenwerken, soms werk je met iemand samen of speel je juist tegen iemand. Soms gaat het snel, maar ook vaak mag je zelf het tempo bepalen. Het is leuk om al die verschillen tussen de aanpakken te zien. En hoe leuk is het om dit op een leuke, spontane manier ‘te trainen’? Dit ruimtelijk inzicht, deze coördinatie kan je enkel en alleen verbeteren door te doen! Echt te doen.

Onhandig?
Bij mij komen veel kinderen die wat onhandig zijn. Zij stoten bijvoorbeeld vaak bekers om. Of kunnen echt niet goed ballen vangen. Ze vallen vaak of krijgen het schrijven niet onder de knie. Meestal is de aanmelding rekenproblemen, of het lezen wat niet goed op gang komt. Maar bij mijn intake vraag ik naar alles. Naar geboorte, babytijd en motorische vaardigheden. Want,… alles hangt met elkaar samen!

Oogmotoriek is niet oke… wat dan?
Stel,… jouw ogen zijn niet goed in richten. Dan ‘zie’ je de wereld mogelijk net anders dan hij echt is. Nu stoot je de beker om, terwijl je nog zo je best deed dat niet te doen. Je was er echt heel bewust mee bezig. De juf (of een ander) reageert geirriteerd. En dit komt hard bij je binnen. Natuurlijk snap je wel dat het vervelend is, maar je deed het echt niet expres. Je deed juist zo je best het goed te doen en je snapt zelf ook niet zo goed hoe het kon gebeuren.
Dit doet veel met het zelfvertrouwen van een kind. Sommige kinderen zullen dit gaan oefenen, zodat het beter gaat, anderen gaan dit juist uit de weg en oefenen veel te weinig en zullen hierdoor het gevoel eerder bevestigd zien.

Hierdoor zullen kinderen minder oefenen en dus ook minder ervaringen opdoen en hun hersenen ook minder stimuleren dit aansturen, maar ook het ruimtelijk zicht zal dus minder impulsen krijgen! Ruimtelijk zicht is de fundering van ruimtelijk Inzicht en dat werkt weer door in rekenen!

Je hebt een ATNR? Wat dan?
Stel….. je hebt een actieve ATNR. Wanneer jij je hoofd iets naar links of rechts draait, willen je armen mee. De bal komt net naast je aangegooid, op zich prima te vangen. Je hoeft geen rare sprongen te maken. Je draait je hoofd iets en je armen gaan gelijk in de ATNR beweging mee. De ene strekt zich helemaal uit en de ander buigt zich! Ja,.. maar! Dit was niet de bedoeling! Nu kan je onmogelijk de bal vangen!
Er komen reacties van je klasgenoten… Gooien en vangen vindt je vreselijk.

Onzichtbare belemmeringen
Door deze onzichtbare belemmeringen krijgen de kinderen enorme deuken in hun zelfvertrouwen. Hierdoor bewegen ze minder, waardoor het probleem ook niet ‘weg’geoefend wordt. In veel gevallen lukt het door met reflexintegratie bezig te gaan, de ogen en het lichaam beter ‘aan’ te zetten.

Ik had een jongen die voor allerlei schoolse uitdagingen kwam. Opeens vertelde hij, na een paar weken werken, dat hij elke wedstrijd opeens scoorde! Ook won hij opeens de zwemwedstrijden en was hij minder moe. Zijn zelfvertrouwen groeide en het contact met (buurt)kinderen verbeterde. Dit was niet de reden dat hij bij mij kwam, maar het was zo welkom!

Dus weet je dit weekend niet wat je wil doen? Pak die sjoelbak erbij! Of neem een stuk hout en flinke spijkers met hamers! Gooi met armbanden om haken of palen…. Of huur met de buurt wat Oud Hollandse Spelletjes! Want plezier maken en plezier hebben is het begin! En dat je dan daarbij ook nog al die oogmotoriek, en oog-handcoordinatie een boost geeft, is alleen maar een fijne bijkomstigheid!