Over blijven oefenen zonder effect en dat jullie samen zo op zoek zijn naar de knop zodat er wel ontwikkeling komt!
Ken je dat?
Elke dag probeer je een moment te vinden om te oefenen…. Want je begrijpt dat herhaling en oefenen nodig is.
En je weet ook dat dit op school niet altijd lukt en dat je ook wil uitstralen naar je zoon of dochter dat je het belangrijk vindt en dat je er daarom tijd in wil investeren.
Elke dag neem je voor hier een ontspannen moment van te maken. Gewoon ook omdat het gezellig mag zijn. Niet zoals gisteren, toen je moe was en wat snel geïrriteerd raakte!
Ik ken het. Echt. Mijn middelste en ik; wij zouden best wat meer kunnen oefenen met lezen. Maar vooral ook met rekenen. Lezen gaat best goed, maar het rekenen krijgt ze niet geautomatiseerd. En ook spelling mag best thuis vaker geoefend worden.
Maar wanneer vind ik die tijd om echt ontspannen te oefenen?
Wat is het lastig om hier een ontspannen ogenblik te vinden om te oefenen, tussen alle speelafspraakjes (want ja, die vind ik ook belangrijk voor mijn kids), de zwemlessen en alle andere sportverplichtingen van haarzelf en de andere twee thuis…. En opeens zitten we alweer in het naar bed breng ritueel!
We zouden nog oefenen, gewoon leuk en gezellig, flitst er door mijn hoofd. Maar de dag is voorbij, en slapen is ook belangrijk. Niet alleen omdat ik het fijn vind de woonkamer voor enkel volwassenen te hebben! Ik weet dat ze haar rust nodig heeft.
En dan, na al die ‘kip zonder kop’ momenten, al het blussen van uit de hand gelopen uitdaagmomenten over en weer, het organiseren van eetmomenten voel ik aan mijn water dat het ook echt niet gezellig kan, dat oefenen. Herkenbaar?
Een andere afstandsbediening is wat ik nodig heb….
Daarnaast weet ik dat ik geen vooruitgang ga boeken door het rekenen veel vaker te oefenen.
Eigenwijs he? Dat ik als ex-juf bij mijn dochter niet geloof in vaker oefenen….
Ik heb lang nagedacht over hoe ik dit aan jullie uit kon leggen,… Opeens wist ik het. Ik moest denken aan de oma van mijn man. Hoe het precies ging weet ik niet meer, maar het was een hilarisch moment. Waarschijnlijk een die enkel in mijn hoofd nog leuk is of wanneer je er ook bij was, maar op een avond zagen we dat zij alsmaar op de afstandsbediening bleef drukken om de tv harder te zetten. Er gebeurde niets.
Ze drukte harder. Ze hield het knopje langer ingedrukt. Ze praatte tegen de tv en de afstandsbediening. Maar wat er ook gebeurde, het was niet met het juiste effect. Oma raakte geïrriteerd en bozig, maar ook dat had geen effect. Ook vriendelijk praten tegen de tv en afstandsbediening werkte niet.
Gelukkig konden we haar helpen door een ander knopje aan te wijzen.
Wat is het andere knopje dan?
Ik weet dat ik een ander knopje gevonden heb. Wat dit knopje is? Reflexintegratie! Waar ik zo vol van ben, dat ik er zelfs mijn vaste baan voor opzegde. Omdat ik in heel mijn lijf voel dat dit voor mijzelf, voor mijn eigen kinderen en al die anderen met uitdagingen het juiste knopje is!
Reflexintegratie is werken met het lichaam. Reflexintegratie is voelen welk deel van de motorische-neurologische-zintuigelijke ontwikkeling nog aandacht nodig heeft. Want door motorisch te werken stimuleer je de hersenen om nieuwe verbindingen te maken.
Bij lezen werken je lichaam en hersenen samen; reuze veel vaardigheden in 1!
Lezen; daar moet je zoveel voor kunnen.
Je moet kunnen samenwerken met je ogen.
Je moet deze visuele informatie kunnen verwerken.
Je moet verschillen tussen de letters kunnen zien.
Je moet de letter kunnen onthouden en aan een klank kunnen I.
Al deze letters en klanken moet je aan elkaar kunnen plakken tot een woord.
Aan dit woord moet je vervolgens betekenis geven doordat je dit woord waarschijnlijk al kent.
En wanneer je dan in staat bent een hele zin van verschillende woorden te lezen, moet je al deze woorden kunnen onthouden zodat je begrijpt wat niet de woorden afzonderlijk betekenen. Je moet ook de zin begrijpen en het liefst niet alleen op dat moment, maar ook als iemand je er iets over vraagt, zodat je de ander ook kan overtuigen dat je het begrijpt!
En dan is het fijn als je al die woordbeelden kan onthouden, zodat je de woorden makkelijker gaat herkennen zodat lezen makkelijker wordt en je van het spellen, het hakken en plakken de stap kan gaan maken naar vloeiend lezen in een steeds hoger tempo!
Wat als….. er uitdagingen in ogen-motoriek-hersenen zijn?
Maar stel nu dat je ogen het lastig vinden?
Dat je ogen moeite hebben met richten?
(In het begin wordt het je ogen nog makkelijk gemaakt. De letters zijn groter, de regels nog wat verder uit elkaar. Zo wordt de ‘ik mik met mijn ogen op de juiste letter’- kans groter. Fijn! En zeker als je beide ogen hier even goed in zijn is dat dus echt fijn!!)
Daarna moeten je ogen over de letters hiernaast kunnen glijden als het ware. Dus een beweging van links naar rechts maken.
Beide in hetzelfde tempo zodat je hersenen twee beelden krijgt die op elkaar te passen zijn.
Dan moeten je hersenen als een gek deze informatie gaan verwerken. Als de beelden niet helemaal overeenkomen, omdat je ene oog wat sneller gaat, dan is het moeilijk voor je hersenen en dit kost meer tijd en energie.
Of dat je hersenen moeite hebben informatie terug op te roepen omdat ze geen goede snelwegen hebben aangelegd…. Dan kost het betekenis verlenen aan die rare kriebels in het boek veel langer…
Tijd en energie die je dus niet voor het onthouden kan gebruiken. Zo wordt de tekst begrijpen een uitdaging. Zo wordt het inprenten van woordbeelden lastig.
Dus is het elke dag opnieuw alsof je het woord pas voor het eerst ziet.
En daar kunnen mee oefenende ouders wel eens moedeloos of geïrriteerd van worden!
Maar het kind uiteraard ook!
Zoek jij ook naar dat andere knopje?
Het steeds blijven oefenen is alsof je op hetzelfde knopje van de afstandsbediening blijft drukken. Net als oma.
Zonder effect.
Harder drukken. Langer drukken is dan als vaker en langer oefenen.
Ik hoop van harte dat dit effect heeft. Dat er sprongen worden gemaakt die blijvend zijn en die in evenwicht zijn met alle investeringen.
Maar als je eigenlijk moedeloos wordt van al het oefenen…..
Als je denkt dat je op zoek moet naar een ander knopje,… dan hoef je niet meer verder te zoeken!
Lezen, maar ook begrijpend lezen, spellen en zelfs rekenen. Maar denk ook aan (tussen de lijntjes) schrijven. Eigenlijk bij alle vaardigheden op school en ook bijvoorbeeld bij sporten is er een samenwerking tussen ogen-lichaam-hersenen en alle zintuigen.
Het begint met de motoriek, met informatie die zintuigen opnemen, met hersenen die alles aansturen en verwerken. Dus met een goede ontwikkeling van ontwikkelingsreflexen[1].
Reflexintegratie zorgt ervoor dat deze samenwerking beter kan worden dan het nu gaat.
Stel dat je ogen niet samen op de juiste letter kunnen mikken? Dan kan het best zijn dat je vroeger niet gekropen hebt. De samenwerking tussen de hersenhelften worden actief aangelegd bij het kruipen. En als je dit als kind weinig geoefend hebt, heb je dus een minder goede snelweg tussen beide hersenhelften. Dan is samenwerken tussen links en rechts in je lichaam een uitdaging voor je hersenen, zoals bijvoorbeeld het aansturen van je ogen, maar ook verwerken van informatie binnen in je hersenen is het lastig. Het kost energie die je niet kan gebruiken voor al het andere. Voor het begrijpen en onthouden….
Van weerstand voor het oefenen naar plezier in het leren
En wat gebeurt er bij jou als iets na flink oefenen toch echt niet beter gaat? Er komt weerstand! Geen zin in, ga ik echt niet meer doen!
Waarschijnlijk komt er strijd thuis als het over oefenen gaat. Jij als ouder wil er echt mee aan de slag, want je weet dat het zo belangrijk is. Je zoon of dochter gaat het vakkundig uit de weg, door allerlei andere dingen aan te dragen, of stilletjes weg te sluipen tot het moment van oefenen is aangebroken. Dan voelt het kind in alle vezels dat het niet wil oefenen, omdat het knopje echt niet werkt!
Reflexintegratie is een knopje die maakt dat al die vaardigheden en samenwerking tussen zintuigen-lichaam-hersenen beter gaat door motorische vaardigheden reflexmatig te oefenen, zodat je nieuwe verbindingen aan gaat leggen in je hersenen. Maar ook zul je groeien in (kleine) motorische vaardigheden, zoals het aansturen van je ogen. En als je deze verbindingen en vaardigheden verbeterd hebt, kunnen die ogen wel goed mikken en over de woorden glijden. Kunnen je hersenen de beelden makkelijk op elkaar leggen en goed verwerken. Zijn je hersenen in staat het snel te herkennen en het beeld van het woord op te slaan, zodat je het snel kan herkennen. En je hebt zelfs nog energie over om het te onthouden! Zo wordt lezen opeens wel leuk![2]
Meer weten over reflexintegratie en Mooi Rechtop?
Kom naar een van mijn informatieavonden in het Binnenbos te Zeist. Dan vertel ik meer over reflexintegratie, de invloed op leren. Je leert welke uitdagingen het kan geven als bepaalde reflexen nog actief zijn en hoe je dit kan herkennen. En je krijgt kleine oefeningen mee die een groot verschil kunnen maken!
Je kan dan zelf ontdekken of dit het knopje is waar je naar op zoek bent!
Elke tweede week van de maand organiseer ik een avond. Voel je erg welkom, maar reserveer wel een plek door mij een email te sturen, dan hou ik één van de 15 plekjes voor je vrij, zodra je betaald hebt! Voor opgave of meer informatie mail naar info@mooirechtop.nl
[1] Reflexen; dat leg ik later uit.
[2] In alle voorbeelden heb ik steeds lezen als uitgangspunt genomen, maar het geldt uiteraard ook voor al die andere vaardigheden, zelfs ook sociaal-emotioneel!