Een coach… daar zijn er al teveel van!
Gelukkig ben ik breinwerker!

 

Ik reageer hier natuurlijk op de uitzending van Arjan Lubach over de enorme toename van coaches in Nederland.
Daar kan je op verschillende manieren naar kijken. Want, het is niet zo dat elke ingeschreven coach een volle praktijk heeft. Mogelijk zijn er meerdere beroepen enorm gegroeid, omdat andere beroepen steeds minder uitgeoefend worden.
Verder is er natuurlijk ook nog zoiets als vraag en aanbod en is er de laatste jaren steeds meer een besef gekomen dat we niet alleen door te bewegen en met voeding beter voor onszelf zouden kunnen gaan zorgen, maar ook op het vlak van ons als persoon. En , zijn familie en vrienden die je al heel lang kennen, hier niet de juiste persoon voor.

 

 

Geen coach, geen therapeut.. Nee! Ik ben een breinwerker

Maar goed, ik ben geen coach. Ik ben een breinwerker.
Ik heb en opleiding tot kindercoach gedaan.
Dus ik ben geen echte coach. En zal mezelf ook niet zo noemen.
Ik ben ook geen therapeut.
Ik zie mezelf meer als iemand die je ‘back on track’ helpt. En van daaruit kan je verder zoeken naar begeleiding, of hulp. Misschien ben ik meer een inspirator door te delen hoe ik het leven ervaar en waar ik induik.
Ik geloof dat ons lichaam, onze bewegingen en onze pijntjes en uitdagingen hierin ontzettend veel vertellen over wie we zijn en hoe het ‘in ons brein is ingericht’.
Je lichaam is een spiegel, waar wij veel te weinig naar kijken, dat is ons niet geleerd. En ook bij het leren, wordt ons lichaam veelal losgekoppeld als het ware van ons brein. Doodzonde! En dat was eerst mijn insteek, met Bureau Kroon en ook met Mooi Rechtop.
Het leren gaat zoveel makkelijker als je lichaam-brein systeem optimaal is ingericht. En helaas is dit heel vaak niet het geval.
Maar ons brein gebruiken we bij zoveel meer.
Ons brein gebruiken we elke dag, de hele dag door.
En dus,… dus heeft ons lichaam en ons brein invloed op ons zijn.
En dat intrigeert mij.
Ik ging in september 2021 met mijzelf aan de slag. Ik ging breinwerken met mijzelf en merkte dat ik letterlijk maar vooral ook figuurlijk zoveel meer in beweging kwam.
Dat gun ik jou ook!

 

Natuurlijk stel ik wel vragen.

En ja, ik stel coachende vragen. Gewoon wat in me opkomt.
Door af te stemmen op jouw lijf, op jouw beweging en de energie die hierbij is.
Ik neem je mee op mijn pad. De lessen die ik leerde toen ik gecoacht werd. Wat ik onderweg ontdekte, wat me boeit in boeken die ik lees.
Ik vertel je mijn verhaal, ik deel mijn lessen en spiegel. Ik spiegel je wat ik voel in je lichaam en in je bewegen. Wetende dat dit een link heeft met jouw brein en dus met jouw zijn.
Maar bovenal voel ik je lichaam.
Ik werk met je lichaam.

En…. Omdat je lichaam, je zintuigen, je brein, je bewegen allemaal enorm aan elkaar gelinkt zijn, dat dit is wie je bent en ook hoe je bent, werk ik dus met jou in je geheel!
Jij bent alles!

 

Hoe gaat het dan in zijn werk?

Een tijdje terug was ik aan het werk.
Zij lag op de tafel. En ik voel. Ik beweeg haar armen.
Er zit weinig soepelheid in. Het is stram en er is geen ontspanning.
Soms zak ik dan door de grond omdat ik dan opeens een vrij directe vraag stel.
Zo ook nu.
Het bleef lang stil.
Ik werkte door.
Ik voelde de spanning toenemen.
Maar daarna langzaam veranderen.
Het werd zachter.
Het werk kon ontvangen worden, zo voelde het.

Haar ademen werd rustiger.

En er was een besef gekomen. Deels door een vraag die ik stelde, maar vooral doordat het uitspreken van interne processen ook veel in beweging zette…
En dat besef was als een soort aardverschuiving.

 

Het voordeel van breinwerken

Met breinwerken kan ik dan heel snel je door dit moment van paniek, van onrust, van onveiligheid heen loodsen.
Je brein en je lichaam zijn feitelijk bijna 1. Dat vinden we moeilijk om te beseffen, maar dat is wel zo. En doordat ik er was, en haar handen en armen rustig, warm en liefdevol vasthield, kon zij het aan alles toe te laten.

Herboren! Dat was wat ze daarna zei. Ik voel me herboren.
Ik ben heel wat kwijt en dit drukte ik al jaren weg.
Je vraag triggerde, irriteerde me, maar ik voelde het stromen in mijn lijf, door je aanraking. En opeens, opeens, kwamen de woorden eruit. Was het alsof ik de puzzel kon leggen. Het voelde veilig genoeg, in mijn lijf, in mijn zijn, om het aan te kijken.

Bijzonder.
Dat was het.

Ben ik een coach?
Nee! Ik ben een breinwerker.